16 Haziran 2008 Pazartesi

Ellerim

Kendimi çarmıha geren ellerim var benim; tecrit odasına dışarıdan kilitleyecek ellerim…

Yolunda giden dünyayı durduran donuk; zamanla olan göbek bağımı parçalayarak kopartan cani ellerim var…

Kalp denilen organın içindekileri söküp alıp, kağıtlarda şekillendiren, bir bakışın en soğuk anı kadar geride, kendini keskinleştiren; pamuktan nasır ellerim…

Kendi yarattığı hayat maketini yumruklayarak ufalayan; serinlemek için ateşe dokunan…

On parmağında on marifet ellerim…

Hiç yorum yok: